V nich, koly vychodysh ty,
Polyuvaty na kochannya,
Pam’yatay, shcho vono
Moze statysya vostannye.
Na stoli na kuchni sil
Zmishana z tvoyim bazannyam –
Ty zmety zi stola
Vlasni sny i spodivannya.
V misti vze davno nema
Tych, chto plache na svitanku.
Zupynys'! ne shukay –
Ne pobachysh yich.
Pryspiv:
Ce ne tvoya zemlya i ne tvoya lyubov,
Ce ne tvoyi slova i ne tvoye talk-show.
Dovho stoyish odna na neznayomomu vokzali,
Ale prychodyt' znov poyizd "chuza lyubov".
Ty tikayesh den za dnem,
Ty blahayesh: "vse viddayte!"
Tak bolyt' holova
Vid pobytoho asfaltu.
Nespokiyno za viknom,
Ale vse chuze dlya tebe.
Ty sydysh za stolom,
Dyvyshsya na yichnye nebo.
Misto dychaye dlya vsich,
Ta tebe ne pomichaye.
Ty odna – ty ne z tych,
Chto zyve, yak vsi.