Εκεί που λέω να την αφήσω,
εκεί που λέω να τη μισήσω,
μακριά να φύγω να μη γυρίσω
αλλάζει πρόσωπο γίνεται άγγελος.
Μα πως τα κάνει, μα πως τα φέρνει
στην αγκαλιά της πάλι με σέρνει,
σαν το μαγνήτη με τραβά.
Λάθος που βιάστηκα να σ’ αγαπήσω
τώρα δε γίνεται να κάνω πίσω.
Μοιάζω κατάδικος, φυλακισμένος
ισόβια δικασμένος στα δικά σου τα δεσμά.
Μα πως τα κάνει, μα πως τα φέρνει
στην αγκαλιά της πάλι με σέρνει,
σαν το μαγνήτη με τραβά.
Πες μου πως γίνεται και με μπερδεύεις,
πες μου πως γίνεται και με παιδεύεις,
Πες μου πως γίνεται και δε ξεφεύγω
από κοντά σου ούτε λεπτό.
Μα πως τα κάνει, μα πως τα φέρνει
στην αγκαλιά της πάλι με σέρνει,
σαν το μαγνήτη με τραβά.