Νίκος Ζιώγαλας - Του φεγγαριού πουλιά Lyrics

Ολόγιομο φεγγάρι πρόβαλες
Γυάλινα τα ποτάμια φώτιζες
Και τα καμπυλωτά βουνά

Τις νύχτες τραγουδάω ένα σκοπό
Στους ήχους χρόνια ψάχνω να σε βρω
Και γνώρισα την ερημιά

Σε μια γωνιά του νου μου σ’ έκρυψα
Στα όνειρά μου αλλιώς σε γέννησα
Σ’ ομόρφυνα στη μοναξιά

Κάποτε σαν αγέρας πρόβαλες
Και στο φεγγάρι η μορφή σου φώτιζε
Μα ήσουν χλωμή σαν ζωγραφιά

Μα ήσουν εσύ που ονειρεύτηκα
Και σε γιορτή μαζί σου έφυγα
Με δυο αγγελικά φτερά

Πετάει μαζί μου πέρα στο νοτιά
Όμως του πέλαγου την ερημιά
Την τριγυρίζουν μυστικά

Του φεγγαριού πουλιά
Εκεί την πήρανε κρυφά
Του φεγγαριού πουλιά