Μια παλιά φωτογραφία
που με καίει σαν αμαρτία
χρόνια τώρα ξεχασμένη στο συρτάρι.
Γράμματα κιτρινισμένα
μου ξυπνούν απωθημένα
κάποιας νύχτας με ολόγιομο φεγγάρι.
Και του έρωτα του βέλη
μας σημάδεψαν λαθραία,
τα κορμιά και οι καρδιές μας
πέσανε ακαριαία.
Κι από τότε κάθε νύχτα
με πανσέληνο σε ψάχνω,
κάθε Αύγουστο θυμάμαι
κι είναι λόγος να υπάρχω.
Μια συνάντηση τυχαία,
μια σύμπτωση ακραία,
που σημάδεψε για πάντα τη ζωή μου.
Και κατέληξε μοιραία
να βρεθούμε οι δυο παρέα
και να κλέψεις το μυαλό και τη ψυχή μου
Και του έρωτα του βέλη
μας σημάδεψαν λαθραία,
τα κορμιά και οι καρδιές μας
πέσανε ακαριαία.
Κι από τότε κάθε νύχτα
με πανσέληνο σε ψάχνω,
κάθε Αύγουστο θυμάμαι
κι είναι λόγος να υπάρχω.