Νίκος Μίχας - Πυξίδες Lyrics

Τι σε κάνει να κλαις και να λες πώς εδώ
όλα τελειώνουν
σου τελειώνουν τα λόγια που λες με φωνές δυνατές
τώρα που σκοτώνουν

Κάθε τι που κοιτάς και γελάς και περνάς
σε άλλο τόπο και χρόνο
από διάβαση ροζ και βιδώνεσαι μπρος
μες τα μάτια μου μόνο

Καθώς ο χρόνος έπαψε να κυλά
η γιορτή τα φώτα της θα ανάψει ξανά
στης σιωπής τα φώτα μέσα στον πανικό
στη στροφή του δρόμου ίσως σε ξαναδώ

Δεν υπάρχει στιγμή δεν υπάρχει πνοή
στον πυθμένα του χρόνου
κάνε τώρα κι εσύ μια μεγάλη στροφή
μες στη μέση του δρόμου

Μη σε νοιάζει που πας μη ρωτάς μη ζητάς
άλλες εξηγήσεις
δε σου φτάνει αυτό πώς εγώ σε αγαπώ
όσο και αν με μισήσεις