Όταν πέφτει η νύχτα και σωπαίνουν τα πουλιά
βλέπω τη μορφή σου στ’ουρανού την αγκαλιά
Αναμνήσεις τρέχουν στο μυαλό μου μιας ζωής
κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη
Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σε νιώσω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και θα γονατίσω
σώμα και ψυχή
ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και με μιας θα σβήσω
σώμα και ψυχή
Πες μου πως ν’αντέξω στο παρόν είμαι απών
ας γυρνούσαν Θεέ μου οι στιγμές στο παρελθόν
πόσες σκέψεις τρέχουν στη γλυκιά σου τη μορφή
κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη
Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σε νιώσω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και θα γονατίσω
σώμα και ψυχή
ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και με μιας θα σβήσω
σώμα και ψυχή