Ήπια δεκαέξι μπίρες και μου ήρθε στο μυαλό
μια ιδέα τολμηρή
Αν δεν ήμουν όπως είμαι, αν θα ήμουν θηλυκό
πώς θα ήταν η ζωή
Θα μου ανοίγανε τις πόρτες, θα πήγαινα για ποτό
δίχως πάνω μου ούτε ένα ευρώ
Θα βρισκόντουσαν κοκόρια να κεράσουνε πολλά
κι αν δε γούσταρα μετά, ούτε γεια
Αν θα ήμουνα γυναίκα, όλα θα `τανε αλλιώς
δυστυχώς, δυστυχώς
Δεν είμαι όμως γυναίκα, άνδρα μ’ έκανε ο Θεός
δυστυχώς, ο δύστυχος
Δε θα ήμουν taxi driver, δε θα πήγαινα στρατό
θα `χα πάντα μακριά μαλλιά
Κι αν θα ήθελα καριέρα, τώρα αρχίζουν τα καλά
θα μου στρώνανε χαλιά
Ευπροσήγορη και sexy, κούρεμα σοφιστικέ
θα τους τρέλαινα, καλέ
Θα μου δίνανε τις θέσεις τα χαρτιά μου πρινα να δουν
έτσι ελπίζοντας πως θα με παντρευτούν
Αν θα ήμουνα γυναίκα, όλα θα `τανε αλλιώς
δυστυχώς, δυστυχώς
Δεν είμαι όμως γυναίκα, άνδρα μ’ έκανε ο Θεός
δυστυχώς, ο δύστυχος
Μα έφερε η μέρα μαζί της την ξενέρα
κι είδα τα πράγματα αλλιώς
Μάλλον είχε δίκιο ο Θεός γιατί αν ήμουνα γυναίκα...
Μπορεί ο μπαμπάς να ήθελε να με ξεφορτωθεί
πρέπει το παιδί να παντρευτεί
Που καιρός λοιπόν για τρέλες και για εφήμερο δεσμό
από μικρή στα βάσανα κι εγώ
Δε θα ήμουν taxi driver μα θα είχα πιο πολλά
ΝΕΥΡΑ απ’ τα ορμονικά
Σκούπα, σίδερο, πλυντήριο, σούπερ μάρκετ και φαΐ
κι από μέσα να κλοτσάει το παιδί
Στο περίπτερο για τσιγάρα θα κατέβαινα η φτωχή
και θα μου την πέφτανε οι αλλοδαποί
Θα `μουν κόρη και εγγόνα, θα `μουν μάνα και γιαγιά
"Θα `σουν η Μαίρη Παναγιωταρά"
"Ναι αλλά αν θα ήσουνα γυναίκα, δε θα πήγαινες στρατό"
Τι μ’ αυτό; Άκου αυτό
Αν θα ήμουν γυναίκα θα μου πιάνανε τον ΚΩ...
Λολολολολολολολο...
"Αν θα ήσουνα γυναίκα, θα σου στρώνανε χαλί"
Για να με ξαπλώσουνε γυμνή
Δεν είμαι όμως γυναίκα, άνδρα μ’ έκανε ο Θεός
Ευτυχώς, ευτυχώς