Γλιτώνω από σύμπτωση
Στην τρέλα μου επάνω
Απ’ τη δική σου ψύχωση
Τον έλεγχό μου χάνω
Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελός
Μεσάνυχτα στην μπόρα
Με άσχετο προορισμό
Θολά τα βλέπω όλα
Μ’ ένα μυαλό ανάστατο
Και νεύρα τσακισμένα
Και στην βρεγμένη άσφαλτο
Σφυρίζουνε τα φρένα
Αυτοί που δε με βρίζουνε
Κουνάνε το κεφάλι
Μα οι δρόμοι με γυρίζουνε
Σε `σένανε και πάλι
Αφήνω πόρτες ανοιχτές
Και φώτα αναμμένα
Και βγαίνω απ’ το σπίτι μου
Τη νύχτα στα χαμένα
Ρίχνω επάνω μου ότι βρω
Που βρέχει δε με νοιάζει
Μα η σκέψη πως δε θα σε δω
Σαν ρεύμα με τινάζει
Μ’ ένα μυαλό ανάστατο
Και νεύρα τσακισμένα
Και στην βρεγμένη άσφαλτο
Σφυρίζουνε τα φρένα
Αυτοί που δε με βρίζουνε
Κουνάνε το κεφάλι
Μα οι δρόμοι με γυρίζουνε
Σε `σένανε και πάλι