Όσα άστρα είναι στον ουρανό,
τριγύρω στο φεγγάρι,
αχ, τριγύρω στο φεγγάρι,
τόσα καλησπερίσματα
σου στέλνω κάθε βράδυ,
αχ, σου στέλνω κάθε βράδυ.
Αλατσατιανέ μου αγέρα,
που φυσάς νύχτα και μέρα.
Σ’ αφήνω την καληνυχτιά,
πέσε, βαθειά κοιμήσου,
αχ, πέσε, βαθειά κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω πλάι σου,
σκλάβος και δουλευτής σου,
αχ, σκλάβος και δουλευτής σου.
Αλατσατιανέ μου αγέρα,
που φυσάς νύχτα και μέρα.
Γίνε, φωνή μου, πέλαγος
κι αρμένισε σαν άστρο,
αχ, κι αρμένισε σαν άστρο
κι άμε, χαιρέτισέ μου τον,
τον κρίνο μου τον άσπρο,
αχ, τον κρίνο μου τον άσπρο.
Αλατσατιανέ μου αγέρα,
που φυσάς νύχτα και μέρα.