Φεύγεις τώρα κι ότι πεις
μοιάζει στάλα της βροχής
και πως θ’ αντέξω να σε δω
όχι, όχι δεν μπορώ.
Εγώ σου έδωσα πολλά
μα η καρδιά σου με γελά
και τι να κάνω, τι να πω
που ακόμα σ’ αγαπώ.
Δεν θ’ αντέξω να σε δω
όχι, όχι δεν μπορώ.
Όχι, όχι, όχι, όχι
δεν μπορώ.
Φεύγεις τώρα δυστυχώς
κι εγώ μένω μοναχός
και πως θ’ αντέξω να σε δω
όχι, όχι δεν μπορώ.
Εγώ σου έδωσα πολλά
μα η καρδιά σου με γελά
και τι να κάνω, τι να πω
που ακόμα σ’ αγαπώ.
Δεν θ’ αντέξω να σε δω
όχι, όχι δεν μπορώ.
Όχι, όχι, όχι, όχι
δεν μπορώ.