Πίστεψα πως έφυγες και άλλαξε η ζωή μου
μαύρη πέτρα θα ‘ριχνα για πάντα στα παλιά
μα οι αναμνήσεις σου με δένουν και με λύνουν
και σε φέρνουν στο μυαλό ακόμα μια βραδιά
Πάλι τα κατάφερες να ξενυχτώ για χάρη σου
πάλι το ξημέρωμα μονάχο θα με βρει
τελικά να μου ‘λειπε εσύ και η αγάπη σου
και μαζί και χώρια σου είμαι καταστροφή
Νόμιζα πως έφυγες κι εγώ θα ηρεμήσω
θα γυρίσω στον παλιό καλό μου εαυτό
μα κάτι βράδια σαν κι αυτό με φέρνουν πάλι πίσω
νιώθω πως μου κυβερνάς ακόμα το μυαλό
Πάλι τα κατάφερες να ξενυχτώ για χάρη σου
πάλι το ξημέρωμα μονάχο θα με βρεί
τελικά να μου ‘λειπε εσύ και η αγάπη σου
και μαζί και χώρια σου είμαι καταστροφή