Μες τα μάτια σου τη βλέπω πάλι τη φωτιά.
Τη φωτιά σου την παλιά σου τη φωτιά.
Είναι ζωντανή η φλόγα μέσα σου βαθιά,
της καρδιάς η φλόγα δε γερνά.
Αν τη θέλεις τη φωτιά σου αναμμένη,
πρόσεξέ τη μόνο εσύ και να κοιτάς:
να ‘χει ξύλα και να είναι φροντισμένη
και στις μπόρες δυνατή να την κρατάς.
Κ’ αν ανοίξουν του Αιόλου οι ασκοί και βγουν ανέμοι,
τότε να παραφυλάς.
Μην τρομάξεις στάχτη αν θα δεις.
Σκάλισέ την και εκεί θα βρεις.
Και μια σπίθα είναι αρκετή
και γίνεται και θα γίνει: πυρκαγιά τρανή.
Και τα χρόνια οδηγάνε και σε πάνε όπου εσύ ζητάς
Και τα χρόνια οδηγάνε να σε πάνε όπου εσύ ζητάς
Μες τα μάτια σου τη βλέπω πάλι τη φωτιά.
Τη φωτιά σου την παλιά σου τη φωτιά.
Είναι ζωντανή η φλόγα μέσα σου βαθιά.
Της καρδιάς η φλόγα δε γερνά.
Είναι ζωντανή η φλόγα μέσα σου βαθιά
Της καρδιάς η φλόγα δε γερνά.