Έχω φεγγάρια σκοτεινά μες την ψυχή μου καταιγίδα
όλα στημένα μια χαρά για να μου κλέβουν την ελπίδα.
Έχω χαμένες αγκαλιές που θίγουν τον εγωισμό μου
στην πλάτη κάτι μαχαιριές που είχαν στόχο το καλό μου.
Πήγα την καρδιά κόντρα στον βοριά
πίστεψε με για όνειρα μπήκα συχνά στην φωτιά.
Πήγα την καρδιά μέσα στα βαθιά
μέχρι να έρθεις ο κόσμος για μένα μια σκοτεινιά.
Σαν τα μάτια σου να μ’ έχεις να με σκέφτεσαι
όταν στο κορμί μου τρέχεις να τρελαίνεσαι.
Σαν τα μάτια σου δεν βρήκα μέχρι σήμερα
όσα άγρια κι αν είχα γίναν ήμερα.
Έχω παράξενες στιγμές, κανείς δε με καταλαβαίνει
γιατί αμέτρητες φορές η αγάπη βγήκε γελασμένη.
Έχω στην σκέψη μια φωνή που λέει αλήθεια και ότι γίνει
δεν κάνω πίσω δηλαδή, ούτε φοβάμαι την ευθύνη.
Πήγα την καρδιά κόντρα στον βοριά
πίστεψε με για όνειρα μπήκα συχνά στην φωτιά.
Πήγα την καρδιά μέσα στα βαθιά
μέχρι να έρθεις ο κόσμος για μένα μια σκοτεινιά.
Σαν τα μάτια σου να μ’ έχεις να με σκέφτεσαι
όταν στο κορμί μου τρέχεις να τρελαίνεσαι.
Σαν τα μάτια σου δεν βρήκα μέχρι σήμερα
όσα άγρια κι αν είχα γίναν ήμερα.