Yarası açık bir adam,yarısı açık bir ev gibi
Camsız pencereler ve korkuluklar
Üşümem ocakta olmamızdan değil,hayatın bize soğuk davranmasından ve insanlar
Sabah kollarında uyanman için değil geceyi seninle yaşamak istediği için yanındaydı o adam
Birde yeminler ettiriyor sana,parmağınada bir yüzük
Ölürsen hakkını helal et,zaten ölemezsin içimde,ölüm bile ölümden sonrası için bir nevi doğumken
Bakıp ardından,ağlarım farkında bile olmadan sen,boşver aldırma
Her şey aklımda,ölüm dahi ayıramaz bizi deyişlerin bile
Bu zor günler belki geçer,bir gün yanarsın ve ararsın beni
Giderim belki,bu koca şehir sana kalır gülüm,sana meleğim
Bir fotoğraf senden kalan,belki t-shırtüme sinen kokun olur
Eğer başkası yoksa durma koş kollarıma,gel ne olur
Zaman aldı seni,ve yok etti bizi
Belkide var etti yalnızlığa mahkum etti yalnızlığa mahkum birini
Zaman belkide var etti yalnızlığa mahkum etti yalnızlığa mahkum birini
Haydi git şimdi ona,nefes alırmışcasına seni içine çeken bu adamı yalnız bırak
Önünden geçtiğimiz sokaklarıda pas geçme,yakacağımdan şüphen olmasın
Ömrümü yakıp gittiğin gibi bu şehri yakıp gidiyorum,hoşçakal..