Mijn vader is een foto
Van een man van 41
Je ziet iets van een glimlach
Dat wat aardigs doet vermoeden
En als ik aan hem denk
Is hij altijd even oud
Mijn vader is een foto
Geen gezeur, geen stem, geen goed of fout
Het verdriet is afgesleten
Het gemis, allang vergeten
Al is er soms een flits
Van een man die naar me lacht
Of zijn dat de verhalen
Dezelfde paar verhalen
Waarbij ik in de jaren
Beelden heb bedacht
Een oude onbekende
Een foto in een lijst
Terwijl ik verder ging
Is hij steeds blijven staan
De beelden, die vervagen
Van een man die niet meer is
En wat is het toch merkwaardig
Dat ik die man steeds vaker mis
Mijn vader is een foto
Van een man van 41
En ik vraag me steeds meer af
Hoeveel van jou zit er in mij
En nu nadert het moment
Nadert het moment
Nadert het moment
Dan ben ik even oud als jij