't Kind speelt met haar eten
De man speelt met zijn glas
De vrouw met haar gedachten
Ver van het terras
Ik zie geen ruzie
Ik zie geen leugen
Ik zie misschien alleen wat ergernis
Over iets wat zij gebruikt heeft
Maar dat nu zou moeten staan
En dat hij dat ene truitje
In de droger heeft gedaan
Voor vrienden en bekenden
Is 't zonneklaar
Dit duurt misschien een jaar of zes
Maar die gaan uit elkaar
Nog twee jaar van ontkennen
Van misschien maar weer studeren
Van misschien een ander huis
Of nog maar een kind proberen
In z'n eentje op vakantie
Elkaar een tijd niet zien
Zij wil een kinderboek gaan schrijven
Of een echte baan misschien
Nog twee jaar een laatste poging
Van delen in verdriet
Maar als er eentje vreemd gaat
Zegt hij of zij 't niet
En dan nog twee jaar pijn doen
Door onverschilligheid
Nachtenlange stiltes
Het duurt een eeuwigheid
Er zit een man en vrouw met kind
Op het terras in 't vroege voorjaar
Het duurt misschien een jaar of zes
Maar die gaan uit elkaar
En waarom ik zo zeker ben
Omdat ik mezelf herken
Een jaar of zes geleden
Zat ik op dat terras