Βλέπω τις σκέψεις μου να γίνονται τραγούδια.
Βλέπω τον ήλιο μου να κλαίει σ’ αγαπώ.
Και την ανάσα σου που δρόσιζε λουλούδια.
Χωρίς να ξέρεις ότι πονάω με ό,τι θα δω.
Είμαι ένα όνειρο που όνειρα δε βλέπει.
Κι εσύ η χαρά μου στο τελευταίο μας φιλί.
Έλα κοντά, άσε το χρόνο, άστον να τρέχει.
Εκεί που βάφτισαν οι άγγελοι ζωή.
Σαν ένα όνειρο.
Σαν ένα όνειρο.
Σαν ένα όνειρο που ξέθαψε η ζωή.
Σαν ένα όνειρο.
Σαν ένα όνειρο.
Παρ’ την κουβέρτα. Σκέπασέ μου το παιδί.
Βλέπω τον άνεμο, να γίνετε σεντόνι σου.
Βλέπω τη νύχτα, να σου χτενίζει τα μαλλιά.
Και το φεγγάρι να πλαγιάζει στο μπαλκόνι σου.
Κι εγώ να πίνω, μοναχός σε μια γωνιά.
Μια ιστορία, που δε μέθυσε στα χρόνια της.
Μια ιστορία, που δε θα ‘χει τελειωμό.
Θεέ, πάρε το δάκρυ μου και κάν’ το μαξιλάρι της.
Και για όλα αυτά, θα φταίω πάλι μόνο εγώ.
Σαν ένα όνειρο.
Σαν ένα όνειρο.
Είναι παιχνίδι, που μου χάρισε η ζωή.
Σαν ένα όνειρο.
Σαν ένα όνειρο.
Παρ’ την κουβέρτα. Μην κρυώσει το παιδί.