Θάλασσα πρωινή, σαν γυαλί στην Αστροπαλιά
Στόματα διψασμένα, δροσερά φιλιά
Θάλασσα βραδινή που μας χόρτασες ξαστεριά
Σώματα νυχτωμένα, μάτια φωτεινά
Κύμα να γίνεις σαν βουνό
Να μου φέρεις λίγο ουρανό
Να πιεις τ’ αθάνατο νερό
Στο γοβάκι μου το γυάλινο
Θάλασσα σκοτεινή σε περπάτησα σαν στεριά
Ως την άκρη του κόσμου για μιαν αγκαλιά
Βλέμμα μου γαλανό, ξέπλυνέ με απ’ τη σκουριά
Ερωτά μου καινούργιε και παλιά φωτιά
Κύμα να γίνεις σαν βουνό
Να μου φέρεις λίγο ουρανό
Να πιεις τ’ αθάνατο νερό
Στο γοβάκι μου το γυάλινο