Νατάσα Μποφίλιου - Το δάκρυ Lyrics

Κλάμα που μας δένεις
Με τη μεγάλη θλίψη
Χρόνια μας μαθαίνεις
Τα βάθη και τα ύψη

Κλάμα που δροσίζεις
Τις λύπες και τα κέφια
Χρόνια ξεχωρίζεις
Τους ξένους απ’ τ’ αδέρφια

Και ρωτάω πώς γίνεται
Το δάκρυ να μην πίνεται
Και ρωτάω ποια μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πώς γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποια λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει

Κλάμα μου μας δείχνεις
Σε ποια χαρά χρωστάμε
Στο γκρεμό μάς ρίχνεις
Και στάλα δεν κουνάμε

Κλάμα που ανθίζεις
Απ΄τα παλιά μας λάθη
Πιο βαθιά βυθίζεις
Στο στήθος μας τ’ αγκάθι

Και ρωτάω πώς γίνεται
Το δάκρυ να μην πίνεται
Και ρωτάω ποια μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πώς γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποια λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει