Είδα χτες ένα όνειρο μα ήταν όνειρο,
ήμαστε αγκαλιά, ήμαστε μαζί,
τα μαλλιά μου μου φίλαγες και μου μίλαγες
μα ήταν όνειρο, τ’ όνειρό μας που 'παψε να ζει.
Είδα χτες στ’ όνειρό μου, 'κείνο τ’ όνειρο, τ’ αληθινό,
'κείνο τ’ όνειρο που ζήσαμε, τ’ όνειρο που χαλάσαμε,
είδα χτες στ’ όνειρό μου, 'κείνη την Άνοιξη
που τρέχαμε χέρι -χέρι στην εξοχή σαν παιδιά
κι ήταν όλος ο κόσμος δικός μας,
ήταν όλη η Άνοιξη δική μας.
Τα λιβάδια ήταν πράσινα, καταπράσινα
και ο ουρανός καταγάλανος
κι έμοιαζε να 'ναι Άνοιξη κι η αγάπη μας,
η αγάπη μας, ο χειμώνας είναι παγερός,
κι έμοιαζε να 'ναι Άνοιξη κι η αγάπη μας,
η αγάπη μας, ο χειμώνας είναι παγερός.