Özleminle kurudu döküldü yapraklarim
Ruhuma hayat veren baharimsin sevgili
Nagmesi ah olan inleyisle anarim
Beni bu ates ile yakansin ey sevgili.
Ne vuslat ne de ayrilik sana kandirdi beni
Yoksa askin devasi devasizlik mi dersin?
Istemem dermanim terk etmekse güzeli
Sen gönül diyarinda sultanimsin sevgili.
Kokladim bir kere güle meylim kalmadi
Cananim seni buldum cana sevgim kalmadi
Affeyle curetimi dilde sözüm kalmadi
Ben askinda yok oldum özümsün ey sevgili.