Στη διαδήλωση κοιτούσες
του σωματείου τα πλακάτ.
Δεν ζύγωνες, δεν προχωρούσες
και πίσω σου ήτανε τα ΜΑΤ.
Ένας ξεχωριστός διαβάτης,
δεν ήσουν, αδελφέ μου εσύ.
Ήσουν υπάλληλος κι εργάτης
σαν όλους μες στην πόλη αυτή.
Στη διαδήλωση σε είδα
μ’ απόφαση να προχωράς.
Ανοίξαμε την αλυσίδα
κι έγινες ένας από μας.
Κι όπως ερχόσουν βήμα βήμα
κι όπως ζυγώναμε κι εμείς
του φόβου έσπασες το νήμα
και τη μιζέρια μιας ζωής.
This lyrics has been read 369 times.