Mozole Mirach - Hücum Halindesin (Ft. Sitem Depresif) Lyrics

Sitem Depresif:

Böyle şarkılar yalnızlığa iter derler
Yalnızım zaten , yalnızsın zaten
Yanlış hayatlar seçmişsin kendine
Moralin hep bozuk geçen günden
Neşeli günlerim yok yaşıyoruz idareten
Nerde yanlış hep düşündüm her gecemde çok üşürdüm,
Niye suratın asık derlerdi o an ölürdüm,
Bilmezlerdi halimi,görmezleri içimi
Söndürdüm ben ateşi,çok insan gömdüm.
Herkesin gözünden görmek istediysen kendini,
Yanlış burada yanlış hep yanında kırar kemiklerini
İlk belirtileri pişmanlık kendini haklı sanmak,
Mahvettiğin onca hayattan sonra yok rahat yatak.
Öyle anlar yaşanır ki ölümün bahsi hoş gelir
Şamar koleksiyonu suratın dahi sevilir
Sevgi kelepir kalır huzur gerekir keder kalbi kemirir,
Gözlerin kapalıyken yüzler belirir isyan sebebidir.
Müptelayım son kullanma tarihi geçmiş anılara,
Aşinayım yarı yolda bırakan o pis suratlara.
Düşmanıyım hepsi şeytan kalmalıyım bitse heyecan
Fenayım başım döner bu savaştan.
Yine yoldayız gözlerimiz kapalı,
Doğup ölen insan gider buradan yaralı,
Hasret nefes gibidir çeker acıyı yanar yürek kanar adımları.


Nakarat:

Yok halim mecalim yoruldum ordunu çek be zalim
Buna dayanmıyor artık bu kalbim be hala hücum halindesin
Bırak beni ben olayım benden ayrı kalanı bana geri alayım
Ona sarılıp onla can bulayım hala hücum halindesin

Mozole Mirach:

Karma karışık dünya karışık insanlar
Tebessüm suretinde kanar suratlar
Sıkılmışız ki bundan şikayet halindeyiz
Karanlık bir oda ve biz kandil arar haldeyiz.
Bilirsin beni akıl fikir nasihat filan,
Bilir misin ki ben benden en korkan,
Bu durumdan başından olsam ne ala
Geldiğim gibi gideceğimi biliyorum ben hala.
Yani yalnız, sanma dargınız kızma n'olur
Sorma bana niçin böyle şeyler söylediğimi,
Bu sonum benim sonum olduğunu biliyorum.
Bir değil, iki değil, üç değil, dört değil
Her şarkımda söylediğim şeyler bil ki boş değil.
Bu kalpten, bu nefsten, bu gözden geçer
Hayat film değil akıldan ince şeritten.
Eritir buzdağını usul edep halim,
Denizin yosunu var benim köhne kalbim,
Muradıma varmadan o kefenime sığmam şayet kaftanımı taşıyamıyorsam.
Biraz sana biraz bana,gözü tok olana kafi koca dünya,
Ellerimden yakala düşmeden ben yine kendimden korkarım hala