Ήταν καιρός που μ’ αγωνία προσευχόμουνα
να φύγουν όλοι για να σου τηλεφωνήσω
και δεν μπορούσα όταν σ’ έπαιρνα πνιγόμουνα
ούτε ένα σκέτο "σ’ αγαπώ" να ψιθυρίσω
Ήταν καιρός που με λαχτάρα σε περίμενα
κρυφά για λίγο μόνο να σε συναντήσω
κι όταν ερχόσουνα ποτέ μου δε σε χόρταινα
γιατί σκεφτόμουνα πως πάλι θα σ’ αφήσω
Μα την αγάπη δεν μπορεί κανένας να τη φυλακίσει
την παντοδύναμη αγάπη δεν μπορεί κανένας να νικήσει
Η αγάπη δε φοβάται...
Η αγάπη μας κανέναν δε φοβάται...
Η αγάπη μας θυμάται
όσα ζήσαμε μαζί και δε φοβάται...
Ήταν καιρός που για ν’ ακούσω μια κουβέντα σου
μια "καλησπέρα", ένα "γεια σου", "σ’ αγαπάω"
και να χαϊδέψει το κορμί μου η εικόνα σου
έπρεπε πάντα σε μια κόλαση να πάω
Ήταν καιρός που ο κόσμος γύρω μας σκοτείνιαζε
σ’ ένα κελί πνιγόταν όλη η ζωή μας
και σιδερένιος δικαστής μας καταδίκαζε
ν’ απαρνηθούμε τη γλυκιά την ύπαρξή μας
Μα την αγάπη δεν μπορεί κανένας να τη φυλακίσει
την παντοδύναμη αγάπη δεν μπορεί κανένας να νικήσει
Η αγάπη δε φοβάται...
Η αγάπη μας κανέναν δε φοβάται...
Η αγάπη μας θυμάται
όσα ζήσαμε μαζί και δε φοβάται...