Μιχάλης Τούμπουρος - Φως κρυφό Lyrics

Βαστάω κρυφό ένα φως
με τις σκιές του σε παιδεύω
πότε έτσι πότε αλλιώς
αυξάνομαι και περισσεύω

Κώνος φωτιάς καταμεσής
και τα ένστικτά μας, δες, πυρώνουν
γίνονται χίλιοι προβολείς
μας καίνε και μας φανερώνουν

Λόγοι παλιάς τιμής
όρκοι που τα κελιά τους σπρώχνουν
σε μάντρες φυλακής
στην πρώτη αλήθεια μας στριμώχνουν

Μα ήρθε η ώρα, ήρθε η στιγμή
που η ανταρσία τους ξεσπαθώνει
άναρχη, δες, παρανομεί
και το μυαλό μας διορθώνει

Βαστάω κρυφό ένα φως
φωτίζω μόνο ότι μαντεύω
ψάχνω γιατί και πως
το ανάποδο είμαι αυτού που θέλω...