Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι μόνος
υπάρχουν στιγμές που με πιάνει ένας πόνος
το ραδιόφωνο παίζει μια μελωδία
κι εγώ κάθομαι δίπλα σε μια παραλία
με τυλίγει η δική σου η παρουσία
με τυλίγει μια απέραντη αμφιβολία
Πόσο με θές, πόσο με θές
πές μου που θα μπορούσες να φτάσεις για μένα
πόσο με θές, πόσο με θές
κι αν στο κόσμο θα μ’άλλαζες μ’άλλον κανένα
πόσο με θές, πόσο με θές
τη ζωή σου αν μπορούσες να δώσεις για μένα
πόσο με θές, πόσο με θές, πόσο με θές.....
Υπάρχουν στιγμές που σ’έχω μπροστά μου
σε κοιτάω, σου μιλάω, σου λέω τα όνειρά μου
με κοιτάζεις μ’αυτά τα μεγάλα σου μάτια
κι εγώ λιώνω γιατί είναι από πλάνη γεμάτα
συννεφιάζω γιατί δε μου φτάνουν τα λόγια
και με πιάνει μια τρέλα, μια βαθιά στεναχώρια