Ό,τι, αδερφέ μου, χτίσαμε,
το χτίσαμε μονάχοι,
στις μπόρες δε λυγίσαμε,
κρατήσαμε σαν βράχοι.
Κουράγιο να τον βγάλουμε
το δρόμο, Παναγιώτη,
κουράγιο κι ας μη φτάσουμε
στο τέρμα του οι πρώτοι.
Φτάνει που πολεμήσαμε
για μια ζωή πιο στέργια,
φτάνει που δε φιλήσαμε
ποδιές και ξένα χέρια.
Κουράγιο να τον βγάλουμε
το δρόμο, Παναγιώτη,
κουράγιο κι ας μη φτάσουμε
στο τέρμα του οι πρώτοι.