Μην το πείτε
ότι η ζωή κι ο θάνατος κι η χαρά κι η λύπη
θεμελιώνουν την πορεία μας επί της γης.
Και τη μεγαλοσύνη των έργων μας
ασχέτως μη προ καυγάδων, φιλοδοξιών
και άλλων τινών που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο
και την πορεία του στο χρόνο.
Ότι η ζωή για να κυλίσει χρειάζεται
γάλα, τυρί, βούτυρο, πατάτες, κρέας
ψάρι, λάδι, φρούτα και κομπόστες
για μικρούς και για μεγάλους.
Ότι η ιστορία για να γραφτεί χρειάζεται
συγγραφείς, εμπνεύσεις, μολύβι και χαρτί
και ήρωες κι όλα τούτα εις τους αιώνας.
Μην το πείτε, μην το πείτε
και το μάθουν τα παιδιά.
Μην το πείτε
και το μάθουν οι ενήλικες.
Υπερήλικες, ναι, ναι
ναι, ναι και υπερήλικες.
Μην το πείτε
ότι το σώμα πρέπει ν’ ασκείται καθημερινώς
ιδία βουλήσει, όχι κατ’ απαίτησην
σύμφωνα με το αρχαίο ρητό
“νους υγιής εν σώματι υγιή”.
Με συνεχείς επικύψεις, ανατάσεις,
προτάσεις κι εκτάσεις.
Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε
να είστε όλοι αθληταί, ποδοσφαρισταί,
κολυμβηταί κι ακοντισταί.
Γιατί τότε ποιοι θα είναι οι γεωργοί, οι εργάται,
οικοδόμοι, μεταλλωρύχοι, κτηνοτρόφοι, επιστήμονες
κα οι τρώγωντες και οι πίνοντες,
οι εν πάσει περιπτώσει οι άνθρωποι.
Προκειμένου όταν έρθει του χρόνου το πλήρωμα
ν’ αποθάνωμεν αξιοπρεπώς και τελεσιδίκως
κι όλα τούτα εις τους αιώνας.
Μην το πείτε, μην το πείτε
και το μάθουν τα παιδιά.
Μην το πείτε
και το μάθουν οι ενήλικες.
Υπερήλικες, ναι, ναι
ναι, ναι και υπερήλικες.