dünyanın ucundaki mağrur bir fener gibi durma, durma
arsız bir hüzün gibi, hoyrat bi kader gibi yıkma, yıkma
elbet zor diner acı, elbette kalır izi korkma, korkma
böyle serpilir ruhun öle zenginim sorma, korkma
korku ruhyu yer
gönül durmaz, koşmak ister
yolcular zevk almak ister
ne demişler gündüz gece
varmak zaten bir nefeste
bilirim
hemde nasıl zordur bilirim
bir ağacın altında
yağmurda ağlarken bulduğun birinden ayrılmak