Το μαύρο ή το άσπρο
τον πύργο ή το κάστρο
εσένα ή εμένα
σε τούτο το χαμό
τη νύχτα ή τη μέρα
βροχούλα ή αγέρα
εδώ η παραπέρα
να φύγω ή να σταθώ
Αυτό το δίλημμα
ας γίνει πήδημα
και μια απόφαση απ’ την καρδιά
γιατί σαν άνθρωπος
είναι ανάλαφρος
για να φωλιάσω πάλι ξανά
Τα πράγματα όταν μπαίνει
εκεί που είναι οι ξένοι
γεράματα αρχινάνε
δεν έχει γυρισμό
και πάλι αν μείνω απ έξω
να δω πως θα τ’ αντέξω
με τι χαρά θα παίξω
και πως θα σ’ αγαπώ
Αυτό το δίλημμα
ας γίνει φίλημα
και μια απόφαση απ’ την καρδιά
γιατί σαν άνθρωπος
είναι ένα π’ αγαπώ
αν θα φωλιάσω πάλι ξανά
Πενήντα ή τριάντα
τον άσσο όπως πάντα
το χρέος και τα ρέστα
παντού δεν τα ζητούν
στο πείσμα και στη χάρη
στον ήλιο ή στο φεγγάρι
το ζόρι και το χάδι
τα θέλω και τα δυο
Αυτό το δίλημμα
ας γίνει φίλημα
και μια απόφαση απ’ την καρδιά
γιατί σαν άνθρωπος
είναι ένας π’ αγαπώ
αν θα φωλιάσω πάλι ξανά .