Sokaklardan hallice bir umut
Fazlasıyla zorbalık ve sevda karışımıydı benim beklediğim hudut..
Adım insan
Tüm devletlerden önce doğdum !
Dur dediler…
Topraklara çizgi çektiler
Ve ‘'Benim'' dediler
Bütün doğanın hakkını yediler…
Haritaları kanla yazdılar sonra dönüp şaraplarını içtiler !
Çekip gittiler…
Sonra ülke oldu,
Farklı olan herkes hain…
Ön saflarda bayrak tutanlar nadiren gülerken kolluklara
Öyle bakarlardı cahil cahil…
Kara bayrakların altında dönen ütopik şiirler
Anarşiye geçit veren aykırı düşünceler
Ve çok daha özgür bir dünyada düşüp küçülseler
Bir gün bizde şiirler okuruz belki o meydanlarda.
Barış sevdalarında anlatılanlar yumruklarda
Cezalı birkaç kitap verdim ahbaplara
‘'Nesin sen!'' dedi
‘'Silahla olmaz'' dedim
Güneş ne kadar yakarsa yaksın, asla solmaz deniz !
Fikirler asla idam edilemez ki…
Bağımsız ve özgür kal
Ve sen…
Güzel kadın…
Sinemalar.
Kulağına bir şey söylemek için eğildiğimi sanarlardı
Ben saçlarını koklardım
Cenneti akciğerime toplardım
Öylece bakarken gözlerine dalıp gitmek
Şiirden şuura dönüş damalarımda her zerre titrek…
Güzel kadın…
Hayalin en aykırı ve olumsuzu
Bir gün Santa Clara'da uyursam,
Monika Ertl'im olur musun ?