aynı şehirde aynı pis havası solurken
kaybolduk bildiğimiz sokaklarda
aynı köpek sesleri ve bir araba alarmı
aynı sokak lambalarının altında
dağınık bir ev yatağı bile toplamadım
nasıl olsa bir daha yatmayacağım
her şey aynı bıraktığın bu evde
reçel kavanozları bile
gelmezsin ama bir ara istersen
evde bulamayabilirsin
pişman olduğum yalan değil
ama yalamam tükürünce bilirsin
koşsam çıksam yine karşına
boğazıma dizilir çıkmaz sesim
pişman olduğum yalan değil
ama yalamam tükürünce bilirsin
aynı kitapta aynı satırları okurken
anlamadık birbirimizin dilinden
aynı çocuk sesleri ve bir bozuk salıncak
aynı okulun önünden geçerken
dağınık bir ev yatağı bile toplamadım
nasıl olsa bir daha yatmayacağım
her şey aynı bıraktığın bu evde
reçel kavanozları bile
gelmezsin ama bir ara istersen
evde bulamayabilirsin
pişman olduğum yalan değil
ama yalamam tükürünce bilirsin