Κάποτε ήμουνα κι εγώ
παιδάκι από τα φίνα
και η καρδιά μου επόνεσε
γιά μια γλυκιά τσαχπίνα.
Όταν την έπερνα μαζί
ο κόσμος με κοιτούσε
μ’ αυτή μου την αμόλησε
και μ’ άλλονε γυρνούσε.
Κι από το ντέρτι το πολύ
θολώνει το μυαλό μου
και η ψυχή μου η δύστυχη
σπαράζει απ’ τον καημό μου.
Και από τότε πιά κι εγώ
καμιά πιά δε γουστάρω,
την τσίκα μου πάντα τραβώ,
τον αργιλέ φουμάρω.
This lyrics has been read 324 times.