Για του έρωτες εκείνους που δεν πρόλαβαν να ζήσουν
που τους κόψαμε τα φύλλα πριν προλάβουν να ανθίσουν
τους πεθάναμε απ’ την πείνα σαν σκυλιά χωρίς φαΐ
που τους κλείσαμε την πόρτα λες και ήτανε μικροί
Για τα βράδια που το αίμα μας κύλησε σαν νερό
που το πνεύμα ανατρίχιασε απ’ το πιο ωραίο μυαλό
για τα φιλιά που δεν προλάβαμε να δώσουμε με πάθος
για να μη φανούμε λίγοι και μικροί μέσα στο λάθος
Ενός λεπτού σιγή
ενός λεπτού σιγή
για αυτούς, για αυτούς
Πες μου αλήθεια αν πιστεύεις ότι κάναμε καλά
αν αυτά που ζούμε τώρα είναι ωραία ή αρκετά
θυσιάσαμε το χέρι, κι όμως μείναμε κουτσοί
κι έτσι τώρα δεν υπάρχει μόνο μια ανοιχτή πληγή
Λένε ο χρόνος τα γιατρεύει τα γερά απωθημένα
μα δεν ξέρω αν είσαι αυτό ή αν φτιάχτηκες για ‘μένα
ενός λεπτού σιγή για τους έρωτες στη γη
που τους φτάσανε στο τέλος πριν να ζήσουν την αρχή
Ενός λεπτού σιγή
ενός λεπτού σιγή
για αυτούς, για αυτούς
Υστερόγραφο μικρό που ίσως πάει στα χαμένα
να το ξέρεις πως αυτό το τραγούδι είναι για ‘σένα