Στη Σιμωνόπετρα πετάει η ψυχή μου
Σαν διψασμένη γερακίνα για νερό.
Καταμεσήμερο στο βράχο της ερήμου
Με το σημάδι του ανέμου στο φτερό.
Στο ένα χέρι το σουγιά
Και στ’ άλλο το Σταυρό τους
Όσοι γυρνάνε Παναγιά
Να βρούν τον εαυτό τους
Κι εγώ που είχα την καρδιά
Την έδωσα για στόχο
Μα έχω κρατήσει τα καρφιά
Και το στεφάνι το’χω.
Τα καραβάκια πάνε κι έρχονται στη Δάφνη
Κι απ’ τα κελιά το μοιρολόι της χαράς
Για κάθε θάνατο ανάσταση να ψάχνει
Στα συναξάρια της Αγίας Μοναξιάς.