Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες.
Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι
Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ
Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ’ ορκίζομαι δεν είμαι εγώ
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες βρήκες γαλήνη και μετά το πυρπόλησες.
Μπήκες μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης.
Μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά πυροβόλησες