Ντερβί σεβντά μου άναψες καμωματού και λιώνω
Και πίνω τα φαρμάκια σου και δεν το φανερώνω
Και νυχτοξημερώνουμε με ντέρτια στην καρδιά μου
Και μια πληγή αγιάτρευτη έχω στα σωθικά μου
Θα σ’ έχω στην αγκάλη μου κρυφά θα σε λατρεύω
Χαρά ελπίδα κι έρωτα μόνο θα σου γυρεύω
Και τα τρελά τα πείσματα τα σκέρτσα κι ο σεβντάς σου
Θα μου χαρίζουν τη ζωή μόν’ τα φιλήματα σου