Ένα πεζούλι πέτρινο
πάνω δυο πορτοκάλια
κύλισε το `να πορτοκάλι
κι έπεσε μέσα στο πηγάδι
κι ούτε κουβάς κι ούτε σκοινί
στο έρημο πηγάδι
να βγάλω δυο γουλιές σκοτάδι.
Πορτοκάλι δαγκωμένο
πως πίκραναν τα λόγια μου και πως σε περιμένω
πορτοκάλι δαγκωμένο
πως πίκραναν τα χείλη μου και πως σε περιμένω.
Στο σχήμα του πορτοκαλιού
κυλάει η γη τα βήματά της
στην κορυφή του φεγγαριού
ο ουρανός καθρέφτης
αν θα μου πεις δε μ’ αγαπάς
εσύ θα είσαι ο ψεύτης.
Πορτοκάλι δαγκωμένο
πως πίκραναν τα λόγια μου και πως σε περιμένω
πορτοκάλι δαγκωμένο
πως πίκραναν τα χείλη μου και πως σε περιμένω.