Τα όνειρά μου στον γκρεμό,
δεν ξέρω πού να πάω,
τον πόνο μου φοράω
με κόμπους στο λαιμό.
Γνέφουν απόμακρες μορφές,
κυλά το μαυρο ζάρι,
ζωή μου, ας με πάρει
πίσω ξανά το χθες.
Χορεύω πάνω σε γυαλιά,
τί πάει να πει δυο φίλοι;
ζητώ τα δυο σου χείλη
με τα καυτά φιλιά.
Βαριά η πίκρα και μεθώ
μέσα στη μαύρη νύχτα,
μου ‘κρυψες την αλήθεια,
φοβάμαι, θα χαθώ.
Του πόνου σέρνω το χορό
και κλαίει το φεγγάρι,
ο νους μου θα σαλπάρει
κατά το φονικό.