Ξεβαμμένα παντελόνια,
βλέμματα σεισμοί,
δε μ’ αφήνουνε ν’ αγιάσω
τόσοι πειρασμοί
αμάν, αμάν, δεν τελειώνει το μαρτύριό μου
αμάν, δεν τελειώνει ποτέ.
Τίποτα, τίποτα δε με σώζει τίποτα,
κύματα, κύματα, με χτυπάνε κύματα,
κύματα, τίποτα, δε με σώζει τίποτα.
Διαλεγμένα ένα κι ένα
σώματα σπαθιά,
απ’ την τρέλα δε γλιτώνω,
μπαίνω πιο βαθιά.
Αμάν, αμάν,
αμάν, δεν τελειώνει το μαρτύριό μου
αμάν, δεν τελειώνει ποτέ.