Σαν βιβλίο σε διαβάζω ανοιχτό
και σε ξέρω πιο καλά απ’τον καθένα
τώρα ο τρόπος σου δηλώνει καθαρά
αυτό που οι άλλοι μου ψιθύριζαν για σένα
Επιλογή σου πια να κάνεις ό’τι θέλεις
κι ότι σου έδωσα στο δρόμο να πετάς
Επιλογή σου να σκοτώνεις τ’όνειρό μου
μα μη γυρίσεις να μου πεις πόσο πονάς
Επιλογή σου πια να κάνεις ό’τι θέλεις
κι ότι σου έδωσα στο δρόμο να πετάς
Εγώ λυπάμαι που το ξέρω πως θα έρθεις
και θα μου πεις και πάλι πόσο μ’αγαπάς
Είναι αδικία να επιλέγεις πώς να ζήσω
τη πίκρα νιώθω μιας φτηνής δικαιολογίας
και να ο φόβος μου που βγήκε αληθινός
το δάκρυ είναι της δικής σου απουσίας
Φεύγω μακριά όσο ακόμα είναι καιρός
πριν η σκέψη αυτή γίνει ένας κακός εχθρός
Φεύγω μακριά για να ζήσω απ’την αρχή
πρέπει να σκεφτώ τη δική μου τη ζωή