Τα σύννεφα που αγαπώ,
είναι πυκνά και κάτασπρα
στον γαλανό τον ουρανό.
Τα μάτια εκείνα που αγαπώ,
είναι βαθιά και βιολετιά,
σαν το λυκόφως που θωρώ.
Το φως τους φέρνει την αγάπη,
την αγάπη που ποθώ.
Τα σύννεφα φέρνουν το δάκρυ,
ένα δάκρυ σιωπηλό.
Σιωπηλό…
Τα χρώματα που αγαπώ,
δεν προλαβαίνεις να τα δεις
και χάνονται μέσ’ στο λεπτό.
Τα καλοκαίρια π’ αγαπώ,
είναι βουβά και πράσινα,
σαν της θαλάσσης τον βυθό.
Το φως τους φέρνει την αγάπη,
την αγάπη που ποθώ.
Η θάλασσα φέρνει το δάκρυ,
ένα δάκρυ σιωπηλό…
Σιωπηλό…
Το φως τους φέρνει την αγάπη,
την αγάπη που ποθώ.
Τα σύννεφα φέρνουν το δάκρυ,
ένα δάκρυ σιωπηλό…
Σιωπηλό…