Στα δεκαπέντε χρόνια μου
το μπόι μου καμάρωνα
Μακριά τα παντελόνια μου
κι όλο ιδέα σκάρωνα
Είχα όνειρα μεγάλα
Κι η ζωή δε μου γέλασε μια στάλα
Τα χρόνια φεύγουν δυστυχώς
και σβήνουν σαν τα κύματα
Και μην ρωτήσεις τι και πώς
χιλιάδες τα προβλήματα
This lyrics has been read 263 times.