Ασυνόδευτο τραγούδι σαν μακρόσυρτη βροχή
είναι το δικό μου κλάμα η δικιά μου προσευχή
ασυνόδευτο τραγούδι σαν μία πέτρινη σιωπή
είναι το δικό μου τάμα μπρος στην άγια σου μορφή
τα τραγούδια που `ναι μόνα
κρύβουν ύπουλη πληγή
που ματώνει το χειμώνα `
κι άνοιξη αιμορραγεί
ασυνόδευτο τραγούδι σαν τ’ άστεγα παιδιά
που έχουν ψυχή και σώμα μα πεθαίνουν μοναχά
ασυνόδευτο τραγούδι σαν τσιγάρο στη βροχή
κουβεντούλα με το χάρο μάχη. με την ενοχή
τα τραγούδια που `ναι μόνα
κρύβουν ύπουλη πληγή
που ματώνει το χειμώνα
κι άνοιξη αιμορραγεί