Απ’ του μυαλού το λεξικό
σβήνω τη λέξη σ’ αγαπώ,
τραβάω μια μολυβιά
να λυτρωθώ.
Την απιστία κουβαλάς
το ξέρω πως δεν μ’ αγαπάς,
δεν το μπορώ για μια ζωή
να με γελάς.
Είσαι για μένα καμένο χαρτί
μη το ρωτάς δεν υπάρχει γιατί.
Μη το ρωτάς δεν υπάρχει γιατί
είσαι για μένα καμένο χαρτί.
Μες του μυαλού το λεξικό
πάλι η λέξη σ’ αγαπώ,
θα ξαναμπεί γιατί κι εγώ
άλλη θα βρω.
Ο κόσμος δεν τελειώνει εδώ
με το δικό μας χωρισμό,
βάζω στην άκρη τον καημό
και ξαναζώ.
Είσαι για μένα καμένο χαρτί
μη το ρωτάς δεν υπάρχει γιατί.
Μη το ρωτάς δεν υπάρχει γιατί
είσαι για μένα καμένο χαρτί.