Μακρινά Ξαδέρφια - Πλοίο φάντασμα Lyrics

Σαν πλοίο φάντασμα γυρνώ
στα κύματα του ονείρου
στης φαντασίας το θεριό
στον κύκλο του απείρου

Την τύχη μου περιφρονώ
τη λογική τρομάζω
σε μια στιγμή ψηλά πετώ
σε μια στιγμή βουλιάζω

Σπάω της μνήμης τα κρυφά
τα γυάλινα πιστεύω
του πόνου του αχόρταγου
την τράπεζα ληστεύω

Που `χει δεμένη την ψυχή
με σιδερένια σκέψη
λέει για `κείνα που θα `ρθούν
μα ποιος να την πιστέψει

Έχω έναν ήλιο, μια φωτιά
μες στην καρδιά κλεισμένα
μα έχω χάσει τα κλειδιά
και είναι κλειδωμένα

Κι αν με ρωτήσεις να σου πω
τι περιμένω τάχα
δεν περιμένω τίποτα
την άνοιξη μονάχα