Verse 1:
Pimi çekilmiş bombayım, patladım kulaklarındayım
Damarlarındayım, hem de aşırı dozdayım
Birazdan kanına karışır akışın yarışı kalbe bulaşır
Oradan yukarı sıçrar birden dudaklarına dolanırım
Hayallerime bulanırım, şeytanlarıma sulanırım
Kadim düşler ateş ederken, kelimelerime sığınırım
Zoraki gülüşlerin yenisi eklenirken suratıma,
Meleklerim de pas vermez karabasanla takılırım
Fakat sanma yıkılırım, asaletime tutunurum
Düşüncelere dokunurum, kendi yanıma sokulurum
Sabra selam da dururum, anca selamda dururum
Yeniden elime kılıcı kuşanıp savaş yoluna koyulurum
Güven dükkanım açıktı dostlarımca soyuldu
Sevgi madenim devasa boyuttaydı oyuldu
Patlamayla yok oldu ve işçiler de gitti
Şimdi nefretim tetikte masumiyetse bitti
Nakarat:
Azrail beni neden bıraktın? Babamla beni de almalıydın
Andıklarımla avunamam artık! Artıklarımla yaşıyorum
Mantık kökten devre dışı, gökten cehennem ataşı
Sağanak sağanak yağarken üstüme, şemsiyemi de rüzgar kırdı
Verse 2:
Beynimin içinde milyon cesetle yürüyorum artık bozuldular
Lavanta bahçelerini eksen bile faydası olmaz kokuştular
Dostlar düşmana dönüştüler yüzler fesatça gülüştüler
Kalplerin içten pazarı kurulmuş, zabıta bunları topla yeter
İlk sinema filmim maskeydi, Jim Carrey bir maske bulmuştu
Filmden çıktım kısa süre sonra herkes Jim Carrey olmuştu
Sanırım sinemada mutluydum yüzümde gülücük oluşmuştu
Ah be! Nereden aklıma geldi? Babam elimi sıkıca tutmuştu
Şimdi o günleri arıyorum hep zihnimi baştan tarıyo bu Rap
Şiirler yazan tebessüm saçan dertsiz serseri gamsız velet
Nerdesin kayıpsın arada bi gel ayıpsın
O saf çocuğu çalıp gittin suçun sabit sanıksın
Yıkıksın yıkıksın hüsranlardan bıkıksın
Karma karanlık yalnızlık hücrelerine tıkıksın
Üstüme yıkılan umut binalarının ağır enkazlarının
Altlarında direnişimin haykırışına tanıksın
Nakarat x2:
Azrail beni neden bıraktın? Babamla beni de almalıydın
Andıklarımla avunamam artık! Artıklarımla yaşıyorum
Mantık kökten devre dışı, gökten cehennem ataşı
Sağanak sağanak yağarken üstüme, şemsiyemi de rüzgar kırdı