Καράβι μου, γιατί κοιτάς,
τα πε-, τα πε-, τα πέλαγα και κλαις,
πονάς, πονάς, πονάς γιατί, τα ξάρτια σου
πουλιών, πουλιών, πουλιών, γίναν, φωλιές,
πουλιών, πουλιών, πουλιών, γίναν, φωλιές.
Λοξόγερτη, στον ουρανό,
την πλώρη σου κρατάς,
βουλιάζεις, μα περήφανο,
τ’ αστέρια χαιρετάς,
βουλιάζεις, μα περήφανο,
τ’ αστέρια χαιρετάς.
Απόψε που `χει απανεμιά,
κρυφά, κρυφά, κρυφά θε’ να σ’ το πω,
καρά-, καρά, καράβι σαν κι εσένανε,
να πε-, να πε, να πέθαινα κι εγώ,
να πε-, να πε, να πέθαινα κι εγώ.