Το βλέμμα θέλει δύο μι
και δύο νι η Άννα
μα στα διαγωνίσματα
την έκανα κοπάνα.
Συγκατοικούμε αρμονικά
σε μια φωτογραφία
εσύ, ο Γιάννης, η Λενιώ, η Όλγα κι η Σοφία.
Έξι εφτά σαρανταδυό,
δύο οι πέντε δέκα,
εγώ παρέμεινα παιδί
μα εσύ έγινες γυναίκα.
Το όνομά σου σκάλισα στο ξύλινο θρανίο
κι ακόμα δε μου γύρισες το δανεικό βιβλίο.
Θυμάσαι εκείνο το φιλί
για τα γενέθλιά σου
πώς κόπηκε η ανάσα σου
κι άκουγα την καρδιά σου.
Ήσουν καλή στην έκθεση κι εγώ στην ιστορία
μα η μαγεύτρα η ζωή μας άλλαξε πορεία.
This lyrics has been read 283 times.