Λουδοβίκος των Ανωγείων - Γερακάρης Lyrics

Ο τόπος που γεννήθηκα
μιλεί με τα γεράκια,
με ποταμούς και ρυάκια
κι απάτητα βουνά.

Στης μοίρας τα καμώματα
εχόρτασα αλμύρα,
δύσκολο δρόμο πήρα
μα γύρισα ξανά.

Η πιο γλικειά μου ανάμνηση
μια κεερασιά ανθισμένη
που πάντα περιμένει
μες στη μικρή αυλή.

Γερμένη στο μεσότοιχο
καθ'Άνοιξη γιορτάζει
κι είναι σα να φωνάζει,
πίσω να με καλεί.

Στον Ψηλορρείτη βρέθηκε
παλιά επιγραφή,
ποτέ μια κατηφόρα
δεν βγάνει σε κορφή.

Στον Ψηλορρείτη βρέθηκε
Μινωϊκή γραφή,
ποτέ μια κατηφόρα
δεν οαύει σε κορφή